Patron Szkoły - Jan Paweł II

 

Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach. Od śmierci matki w 1929 wychowywał go ojciec - emerytowany oficer, "dżentelmen starej daty". Karol, nazywany Lolkiem, był najlepszym uczniem w mieście, sportowcem i aktorem amatorem.

Po przenosinach do Krakowa rozpoczął studia na polonistyce na Uniwersytecie Jagiellońskim; przerwał je wybuch wojny. Był aktorem tajnego Teatru Rapsodycznego, pracował jako robotnik w kamieniołomie i fabryce chemicznej. W latach 1942-45 jako seminarzysta uczestniczył w tajnych kompletach Wydziału Teologicznego UJ.
1 listopada 1946 r. otrzymał święcenia kapłańskie od arcybiskupa Adama Sapiehy. Studiował teologię w Rzymie, a po powrocie do kraju został wikariuszem w Niegowici i w Krakowie, potem prefektem i duszpasterzem akademickim. W 1948 r. otrzymał stopień doktora, w 1953 habilitował się. W 1954 r., po zlikwidowaniu Wydziału Teologicznego UJ, rozpoczął wykłady z etyki filozoficznej na KUL-u. Dużo publikował. Debiutował w 1949 r. na łamach "Tygodnika Powszechnego" tekstem o francuskich księżach-robotnikach. Publikował m.in. "Miłość i odpowiedzialność", "Osobę i czyn", dramaty "Brat naszego Boga", "Przed sklepem jubilera", a także wiersze - pod pseudonimem Andrzej Jawień, gdyż kardynał Sapieha uznał, że księdzu nie przystoi pisać wierszy pod swoim nazwiskiem.
W 1958 r. Karol Wojtyła został krakowskim biskupem pomocniczym, a w 1964 - arcybiskupem. Uczestniczył w soborze watykańskim II (1962-65). W 1967 r. otrzymał nominację kardynalską, ale nadal zachowywał się niekonwencjonalnie: jeździł na nartach, pływał kajakiem, wakacje spędzał ze świeckimi. W drugiej połowie lat 70 zbliżył się do środowisk opozycyjnych.
We wrześniu 1978 r. umiera Jan Paweł I. 16 października 1978 r. Karol Wojtyła został wybrany na papieża (po raz pierwszy od 456 lat nie zostaje nim Włoch), przybrał imię Jan Paweł II i wbrew zwyczajowi przemówił do tłumu na placu św. Piotra "w naszym języku włoskim". Podczas inauguracji pontyfikatu wygłosił przesłanie: "Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi!".
W marcu 1979 r. Jan Paweł II ogłosił Redemptor hominis (o Chrystusie - Odkupicielu człowieka), pierwszą w dziejach encyklikę poświęconą chrześcijańskiej antropologii.
W czerwcu tego roku odbył pierwszą podróż do Polski, gdzie - jak pisze George Weigel w Świadku nadziei - "wywołał rewolucję świadomości, która ostatecznie bez użycia przemocy spowodowała upadek imperium sowieckiego w środkowowschodniej Europie".
13 maja 1981 r. Papież został postrzelony przez tureckiego zamachowca Mehmeta Ali Agcę - niemal cudem unikając śmierci, co później skomentował słowami: "Czyjaś ręka strzelała, ale Inna Ręka prowadziła kulę". W 1983 r. Papież odwiedził zamachowca w więzieniu.
W sierpniu 1985 r. Jan Paweł II przemówił do 80 tys. młodych muzułmanów w Casablance, w kwietniu 1986 jako pierwszy w historii zwierzchnik Kościoła rzymskokatolickiego odwiedził synagogę w Rzymie. Z jego inicjatywy w Asyżu odbył się w 1986 r. Światowy Dzień Modlitw o Pokój, w którym uczestniczyli przedstawiciele niemal wszystkich religii świata. Papież próbował zbliżyć też do siebie chrześcijan różnych wyznań - ogłosił list z okazji 500. rocznicy urodzin Marcina Lutra (1983), spotkał się z patriarchą Konstatynopola, złożył wizytę w katedrze Canterbury i w rzymskim zborze ewangelickim.
W 1991 r. Papież zaapelował o pokój w Zatoce Perskiej, a potem na Bałkanach. Przemawiając w 1995 r. w siedzibie ONZ, bronił uniwersalności praw człowieka i wzywał Narody Zjednoczone, by podjęły "ryzyko solidarności, a tym samym ryzyko pokoju".
W 1994 ukazała się książka Przekroczyć próg nadziei, światowy bestseller przetłumaczony na 40 języków. W 1998 r. powstała trzynasta encyklika Jana Pawła II - Fides et ratio (Wiara i rozum).
W latach 1997-99 Papież odbył kolejne historyczne pielgrzymki - do Sarajewa, na Kubę i do Rumunii, gdzie spotkał się z patriarchą Teoktystem.
Podczas Wielkiego Jubileuszu Roku 2000 Papież dokonał rachunku sumienia Kościoła i prosił Boga o wybaczenie jego win; odbył też podróż do Ziemi Świętej - Jordanii, Betlejem, Jerozolimy (historyczna wizyta w Instytucie Pamięci Narodowej Yad Vashem i modlitwa przy Ścianie Płaczu).
Rok 2001 przyniósł kolejną ważną wizytę - do Grecji i Syrii, a także na Ukrainę.
W kwietniu 2002 w Watykanie odbyło się spotkanie z biskupami USA poświęcone nadużyciom seksualnym duchownych; kilka miesięcy później w homilii kończącej XVII Światowy Dzień Młodzieży w Toronto Papież prosił młodych: "...kochajcie Kościół. Nie zniechęcajcie się grzechami i upadkami niektórych jego członków. Szkoda wyrządzona przez niektórych księży i zakonników młodym, podatnym na rany, napełnia nas głębokim poczuciem gniewu i wstydu".
Papież nie zrezygnował z pielgrzymek: odwiedził z ekumeniczną wizytą Azerbejdżan i Bułgarię, podróżował do Kanady, Gwatemali i Meksyku. W sierpniu w sanktuarium w Łagiewnikach zawierzył świat Bożemu Miłosierdziu.
W 2003 r. premierę miał poemat "Tryptyk rzymski". W Wielki Czwartek Jan Paweł II ogłosił encyklikę „Ecclesia de Eucharistia”. W maju Papież przemówił do Hiszpanów, zaś w czerwcu pielgrzymował do Chorwacji – była to setna, jubileuszowa pielgrzymka. Z orędziem pojednania udał się do Bośni.
W 40. rocznicę publikacji encykliki Jana XXIII "Pacem in terris" Papież wystąpił przeciw wojnie w Zatoce Perskiej. Przed referendum w sprawie przystąpienia do Unii Europejskiej Papież zaapelował do rodaków: "Europa potrzebuje Polski. Kościół w Europie potrzebuje świadectwa wiary Polaków. Polska potrzebuje Europy. Od Unii Lubelskiej do Unii Europejskiej".
W maju 2004 ukazała się książka "Wstańcie, chodźmy!" – papieska "medytacja o biskupim powołaniu". W lipcu w czasie obchodów uroczystości św. Piotra i Pawła w liturgii sprawowanej pod przewodnictwem Papieża brał udział Bartłomiej I, patriarcha ekumeniczny Konstantynopola.
W sierpniu pielgrzymka maryjna zawiodła Jana Pawła II do Lourdes.
"Nie wolno nikomu przejść obojętnie wobec tragedii Szoah. Oby nigdy więcej, w żadnym zakątku ziemi nie powtórzyło się to, czego doświadczyli ludzie, których opłakujemy od 60 lat!" – pisał Jan Paweł II w styczniu 2005 w posłaniu z okazji 60. rocznicy wyzwolenia obozu w Auschwitz-Birkenau.
1 lutego Papież trafił do kliniki Gemelli z powodu powikłań pogrypowych. Przeszedł operację tracheotomii.
W czasie Świąt Wielkiej Nocy milczący Papież po raz ostatni, tym razem pośrednio, poprowadził Liturgię Wielkiego Tygodnia. Do uczestników Drogi Krzyżowej w Koloseum pisał: "W moim ciele dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra jego ciała, którym jest Kościół".
Zmarł 2 kwietnia 2005 roku o godz. 21.37.

Beatyfikacja

1 maja, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, o godz. 10, na placu św. Piotra w Rzymie, rozpoczęły się uroczystości beatyfikacyjne Jana Pawła II. Proces beatyfikacyjny trwał pięć i pół roku i był jednym z najkrótszych w historii. Po raz pierwszy od ponad tysiąca lat papież wyniósł na ołtarze swego bezpośredniego poprzednika. Odbył się on z zachowaniem wszystkich obowiązujących kościelnych procedur, a jedynym przywilejem jakim obdarzono papieża-Polaka był fakt, że w jego przypadku zastosowano "szybką ścieżkę" - nie musiał oczekiwać w kolejce ponad tysiąca kandydatów do wyniesienia na ołtarze.
Postulaty natychmiastowego wyniesienia papieża na ołtarze zostały po raz pierwszy sformułowane podczas uroczystości pogrzebowych papieża 8 kwietnia 2005 roku na Placu świętego Piotra. Przedstawiciele włoskich ruchów katolickich, między innymi rzymskiej Wspólnoty Świętego Idziego przynieśli wtedy transparenty z hasłem "Santo subito" (natychmiast święty).
Zaś kardynałowie zebrani na kwietniowym konklawe zaczęli pisać list do przyszłego papieża z prośbą o otwarcie procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II.
Benedykt XVI wyraził zgodę na rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego zaledwie kilka tygodni po śmierci, łamiąc tym wymóg 5 lat, jakie powinny nastąpić od zgonu kandydata na ołtarze.
Uroczystości rozpoczęły obrzędy beatyfikacyjne. Po wygłoszeniu przez papieża tradycyjnej formuły, na fasadzie bazyliki św. Piotra odsłonięty został portret Jana Pawła II, wykonany na podstawie fotografii Grzegorza Gałązki, polskiego fotografika od ponad 20 lat zamieszkałego w Rzymie. Z chwilą odsłonięcia portretu Jan Paweł II może odbierać cześć jako błogosławiony.
Podczas ceremonii zostało ogłoszone, że wspomnienie Jana Pawła II wyznaczono na 22 października. Tego dnia błogosławiony Jan Paweł II będzie wspominany w liturgii, ale tylko w Rzymie i w Polsce. Gdy zostanie kanonizowany, wówczas jego wspomnienie obowiązywać będzie w całym Kościele katolickim.
Po obrzędzie beatyfikacji Benedykt XVI przewodniczył mszy przy ołtarzu na placu św. Piotra oraz wygłosi homilię.
W uroczystości wzięły udział 62 delegacje zagraniczne, oraz biskupi, księża, siostry zakonne i świeccy z całego świata. Najliczniejszą delegację – złożoną z 68 biskupów – przysyłał Episkopat Polski. Sprawdziły się szacunki rzymskiej policji - w beatyfikacji wziął udział blisko milion osób. Wypełnili plac św. Piotra, przyległą doń ulicę via Conciliazione oraz czternaście miejsc w Wiecznym Mieście, gdzie ustawione były telebimy.
Była to największa uroczystość beatyfikacyjna w dziejach Kościoła.

 

Kanonizacja

27 kwietnia 2014 roku w Niedzielę Miłosierdzia Bożego w Watykanie na Placu Świętego Piotra miała miejsce uroczystość Kanonizacji Jana Pawła II i Jana XXIII.

Uroczystości rozpoczęły się o godzinie 10.00 na Placu Świętego Piotra śpiewem Litanii do Wszystkich Świętych oraz procesją ze 100 kardynałami i 1000 biskupami. Mszę świętą koncelebrował papież Franciszek. W uroczystości brał udział emerytowany papież Benedykt XVI. Po procesji urzędujący papież podszedł do emerytowanego papieża Benedykta XVI, z którym przywitał się, a wierni ten gest nagrodzili oklaskami. Na fasadzie Bazyliki Świętego Piotra wisiały kanonizacyjne portrety dwóch papieży]. Portret papieża Polaka był taki sam który wisiał w dniu jego beatyfikacji w 2011,w czerwonej pelerynie na niebieskim tle, zaś do tego zdjęcia wybrano taki sam graficznie wizerunek Jana XXIII gdyż w dniu jego beatyfikacji jego portret był malowany. O godz 10:10 rozpoczął się obrzęd kanonizacji, gdzie prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato prosił papieża o włączenie w poczet świętych Jana Pawła II i Jana XXIII.
Jan Paweł II został kanonizowany dziewięć lat po śmierci i trzy lata po beatyfikacji. Do kanonizacji Jana Pawła II potrzebny był cud za jego wstawiennictwem, który dokonał się u Kostarykanki – Floribeth Mory Diaz po ciężkim krwotocznym udarze mózgu, jaki przeszła. Kilka tygodni po udarze Floribeth obejrzała transmisję telewizyjną z beatyfikacji Jana Pawła II w Watykanie. Jej rodzina zaś poszła na miejscowy stadion, gdzie również można było obejrzeć przekaz z mszy świętej. Następnego ranka obudziła się zdrowa.
We Mszy świętej Kanonizacyjnej uczestniczyło ok. 800 tys. wiernych.

 

Dniem wspomnienia liturgicznego Jana Pawła II jest 22 października – data inauguracji pontyfikatu w 1978 r.